-
1 διειργω
эп.-ион. διέργω (эп. impf. διέεργον)1) разделять, разобщать, отделять(τινάς Hom., Thuc.; sc. τοὺς θεοὺς καὴ ἡμᾶς Pind.; τὸ μέσον τῆς πόλιος ποταμὸς διέργει Her.; τέν χώραν Polyb.; τέν πόλιν ἀπὸ τῆς ἠπείρου Plut.)
2) разнимать (sc. μαχομένους Plat.)3) преграждать, отрезывать(τῆς οἴκαδε ὁδοῦ Xen.)
-
2 αμφι
I(ῐ) adv.1) кругом, вокруг; отовсюду, с обеих или со всех сторонἀ. περί Hom. досл. — всюду кругом, т.е. куда ни глянь
2) отдельно, самостоятельноἀ. δὲ κἀγὼ τιμῆς ἐπιβήσομαι HH. — добьюсь и для себя чести
II(1) около, возле, близ(τῆς πόλιος Her.)
(2) вокруг(ὅ ἀ. Λίμνας τρόχος Eur.)
(3) внутри, междуἀ. πέπλων Eur. — из-под одежд
(4) ради, из-за(ἀ. τινος μάχεσθαι Hom.)
(5) относительно, по поводу, о(ἀ. τινος ἀείδειν Hom.)
ἀ. κρίσιος τοσαῦτα ἐγένετο Her. — что до суждения, то вот что произошло, т.е. таким оказался выбор(1) около, вокругἀ. κάρα θέσθαί τι Eur. — надеть что-л. на голову;κρέα ἀ. ὀβελοῖς Hom. — мясо на вертелах;πεπαρμένος ἀ. ὀνύχεσσι Hes. — пронзенный когтями;λείπειν τινὰ φύλακα ἀ. τινι Soph. — оставлять кого-л. для охраны кого(чего)-л.;τὰ ἀ. τινι κακά Soph. — постигшие кого-л. несчастия(2) возле, подле, у(πύλῃσι Hom.)
(3) между, на(δρυὸς ἀ. κλάδοις Eur.)
(4) относительно, по поводуἀ. τινι λόγος Her. — рассказ о чем-л.;
ἔρις ἀ. τινι Her. — состязание в чем-л.(5) из-за, ради(ἀ. τινι μάχεσθαι Hom.; πόλεμος ἀ. τινι Luc.)
(6) из-за, по причинеστείνειν ἀ. τινι Soph. — рыдать из-за кого-л., т.е. оплакивать чью-л. судьбу;
ἀ. τεαῖς χερὸς ἐργασίαις Pind. — из-за твоих рук, т.е. из-за тебя;ἀ. φόβῳ Eur. — из страха;φοβηθεὴς ἀ. τινος Her. — испугавшись за кого-л.;ἐμᾷ ἀ. μαχανᾷ Pind. — благодаря моему искусству(1) (преимущ. на вопрос «куда?») около, вокругἀ. τινα χλαῖναν βαλεῖν Hom. — надеть на кого-л. хитон;
ἀ. περὴ κρήνην Hom. — вокруг источника;ἀ. τὰ ὅρια τῆς χώρας Xen. — у границ страны;οἱ ἀ. τὸν Θαλῆν Plat. (Ἴωνα Luc.) — люди вроде Фалеса (Иона);οἱ ἀ. τινα Hom., Her., Xen., Plat., Luc.; — сопровождающие или окружающие кого-л., т.е. его спутники, свита, войско или последователи, ученики;τὰ ἀ. τι Thuc., Xen.; — связанные с чем-л. дела, приготовления к чему-л.(2) (по направлению) к, вἀ. ἅλα Hom. — к морю;
ἀ. ἄστυ Hom. — по (всему) городу, в городе;ἀ. νεανίαν τ΄ αὐλάν Eur. — к юноше (жившему) в хижине(3) около, приблизительно(ἀ. τοῦτον τὸν χρόνον Xen.; ἀ. τὰ ἑβδομήκοντα Luc.)
(4) в течение(ἀ. τὸν βίοτον Pind.)
(5) по поводу, относительноκλαίειν ἀ. τινα Hom. — плакать по ком-л.;
μέριμνα ἀ. τι Aesch. — тревога по поводу чего-л. -
3 δαπεδον
(ᾰ) τό1) поверхность земли, земля, почва(κεῖσθαι ἐν δαπέδῳ Hom.; τὸ δ. τῆς πόλιος Her.; γῆς δ. Arph.)
2) досл. пол, перен. комната(ἐν τυκτῷ δαπέδῳ Hom.)
κλινῶν πόδας ἐπὴ δαπίδων τιθέναι, ὅπως μέ ἀντερείδῃ τὸ δ. Xen. — ставить ножки кроватей на ковры, чтобы не упирались в пол3) pl. земля, страна, край(ἐν Πυθίοισι δαπέδοις Pind.; εἴθε γενοίμαν ἐν σοῖς δαπέδοις Eur.; Βοιωτῶν ἐν δαπέδοις Anth.)
-
4 λαυρα
эп.-ион. λαύρη ἥ1) улица или переулок(ὁδὸς ἐς λαύρην Hom.; sc. τῆς πόλιος Her.)
2) проход в лощине, ущелье Theocr., Plut.3) сток для нечистот(κοπρῶνες καὴ λαῦραι Arph.)
-
5 πειραω
(impf. ἐπείρων, fut. πειράσω с ᾱ - эп. πειρήσω, aor. ἐπείρᾱσα - эп. ἐπείρησα, pf. πεπείρᾱκα; med.: ион. praes. πειρέομαι, impf. ἐπειρώμην - эп. πειρώμην, fut. πειράσομαι - эп. πειρήσομαι, дор. πειρᾱσοῦμαι, aor. ἐπειρασάμην - эп. ἐπειρησάμην и πειρησάμην; pass.: fut. πειραθήσομαι, aor. ἐπειράθην - эп. ἐπειρήθην, pf. πεπείρᾱμαι - эп. πεπείρημαι; adj. verb. πειρᾱτέος)(преимущ. med.)
1) делать попытку, пытаться(π. ἐκβαλεῖν τινα Soph.; μήτε τις πειράτω Hom.)
πεπεισμένος πειρῶμαι καὴ τοὺς ἄλλους πείθειν Plat. — убедившись сам, я пытаюсь убедить и других;ὅστις ζῆν ἐπιθυμεῖ, πειράσθω νικᾶν Xen. — кто хочет жить, пусть попытается победить2) подвергать испытанию, испытывать, пробоватьὣς ἄρ΄ ἔφη, πόσιος πειρωμένη Hom. — так сказала (Пенелопа), чтобы испытать мужа;
π. τινα ἐπί τινα Plut. — испытывать чьё-л. отношение к кому-л.;πειράσαντες ἀλλήλων Thuc. — прощупывая (боем) друг друга;ἐπειρῶντο κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ἀλλήλων Her. — (персы и мидяне) померились своими силами;ἐπειρήσαντο πόδεσσιν Hom. — они испытали себя в беге;πειρᾶσθαι χειρῶν καὴ σθένεος Hom. — испытать силу своих рук;ἀέθλου πειρᾶσθαι Hom. — попытать счастья в состязании;π. πάντα Plut. — испробовать все средства;πειρηθῆναι ἐν ἔντεσι Hom. — примерять на себе доспехи;οὐ δέ τί πω μύθοισι πεπείρημαι πυκινοῖσιν Hom. — я еще не опытен в разумных речах;πειρώμεθα, εἰ ἄρα τι λέγεις Plat. — посмотрим, говоришь ли ты дело3) пытаться захватить(χωρίου Thuc.; τῆς πόλιος Her.)
ἔργῳ πειρᾶσθαι τοῦ τείχους Thuc. — пытаться штурмовать стену4) соблазнять, совращать(γυναῖκα Arph.; τέν παιδίσκην Lys.; πειραθεὴς ὑπό τινος Thuc.)
5) изведать, узнавать (по опыту), убеждаться(ἕκαστα Hom.)
ὁϊστοί, τῶν τάχ΄ ἔμελλον πειρήσεσθαι Hom. — стрелы, (силу) которых им предстояло вскоре изведать на себе;πεπειραμένος οἶδα Xen. — я знаю по опыту;πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ Plut. — убедившись, что это человек порядочный -
6 φαρσος
-
7 απανιστημι
1) снимать (с осады), уводить(στρατιήν Her.)
αἱ ἐσβολαι οὐκ ἀπανίστασαν τοὺς Ἀθηναίους Thuc. — набеги не заставили афинян снять осаду2) тж. med. сниматься, уходить(ἀπὸ πόλιος Her.; ἐκ τῆς Μακεδονίας Thuc.)
3) снимать осаду Her.4) выселяться Thuc. -
8 ιημι
(у Hom. преимущ. ῐ, атт. преимущ. ῑ)(impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)
1) слать, посылать, отправлять(ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)
δεξιὸν ἐρωδιὸν εἷναί τινι Hom. — послать кому-л. цаплю с правой стороны, т.е. благоприятное знамение2) двигать, направлятьἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur. — погнать лошадей вскачь
3) погонять, т.е. ехать(ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)
4) (тж. ἵ. φέρεσθαι Hom.) бросать, сбрасывать, низвергать, сталкивать(τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)
τὸν Ἀχιλεὺς ποταμόνδε ἧκε φέρεσθαι Hom. — его (убитого Полидора) Ахилл столкнул в реку;ἧκα ἐγὼ πόδας καὴ χεῖρε φέρεσθαι Hom. — я бросился (вниз), раскинув руки и ноги;οἱ πολέμιοι ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τέν νάπην Xen. — противники бросились (вниз) по снегу в долину5) пускать, метать, кидать(λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)
ἱ. τῇ ἀξίνῃ Xen. — пускать топором (в кого-л.);συνάραξε νήϊα δοῦρα τόσσον γὰρ ἵησιν Hom. — (Киклоп) разбил бы доски (нашего) корабля:— настолько далеко он бросает (камни)6) метать копья, пускать стрелы, стрелять(ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)
ἥσω καὴ ἐγώ Hom. — метну копье и я;ἱ. τινός Soph. — стрелять в кого-л.7) med. (тж. ἵεσθαι θυμῷ Hom.) стремиться, жаждать(βαλεῖν τινα Hom.)
ἱέμενος πόλιος Hom. — рвущийся в город;ἱέμενος νίκης Hom. — жаждущий победы;ἱέμενος νόστοιο Hom. — жаждущий возвращения домой8) med. устремляться, спешить(οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)
9) спускать, т.е. привешиватьἱ. κόμας Hom. — зачесывать вниз или распускать волосы;
ἐθείρας ἱ. ἀμφὴ λόφον Hom. — окружить гребень шлема спускающейся гривой, т.е. приделать к шлему ниспадающий султан;ἔκ τινος ἄκμονας δύω ἱ. Hom. — привязать к чему-л. две наковальни10) привязывать, впрягать(ἵππον ἐν παρηορίῃσιν Hom.)
11) издавать, испускать(ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)
12) произносить(ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)
13) говоритьἙλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;
πᾶσαν γλῶσσαν ἱ. Soph. — кричать во все горло;τὸ τᾶς εὐφήμου στόμα φροντίδος ἱ. Soph. — говорить устами благоговейной мысли, т.е. безмолвно молиться14) лить, изливать: , ὃι; ὕδωρ ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. ( река) Аксий, который несет свои воды по (фракийской) земле15) изливаться, струиться, течьἘνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;
ἵει νᾶμα πυρός Eur. — течет огненный поток16) испускать, выбрасывать, изрыгать, извергать(διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν Aesch.)
17) лить, проливать, ронять(δάκρυον χαμᾶζε Hom.)
18) выпускать (из рук), ронять -
9 καταβαινω
(fut. καταβήσομαι, pf. καταβέβηκα, aor. κατέβην - эп. 3 л. pl. κατέβαν, imper. κατάβηθι - атт. κατάβᾱ, эп. 1 л. pl. conjct. καταβείομεν = καταβῶμεν, дор. part. καββάς; med.: эп. 3 л. sing. aor. 1 κατεβήσετο, imper. καταβήσεο)1) сходить (вниз), спускаться(ἐξ ὄρεος Hom. и ἀπὸ τοῦ ὄρους NT.; δίφρου, πόλιος, οὐρανόθεν, ἐς πεδίον, (ἐς) θάλαμον Hom.; ἐκ τῆς ἁρμαμάξης Her.; ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen.; ἀπὸ τοῦ βήματος Dem.; εἰς φρέαρ Plat.; Ἀΐδαν Soph.; τὸν Ἅιδα δόμον Eur., ἐπὴ τέν θάλασσαν NT.)
κλίμακα δόμοιο κ. Hom. — спускаться по лестнице дома;ὅ ἵππος καταβαίνεται (pass.) Aesch. — всадник сходит с коня2) спускаться на арену, вступать в борьбу(ἀμφίγυοι κατέβαν Soph.)
πολλοὴ κατέβησαν Xen. — многие приняли участие в состязаниях;κ. ἐπὴ τέν ἅμιλλαν Plat. — выходить на состязание;καταβατέον ἐπ΄ αὐτούς Arph. — необходимо помериться силами, т.е. сразиться с ними3) стекать, струиться (вниз)(δάκρυα κατέβα χρόος Eur.)
τὰ ἐκ τῶν ὀρῶν καταβαίνοντα ῥεύματα Plat. — текущие с гор потоки;κατέβη ἥ βροχή NT. — пошел дождь4) спускаться (от центра к периферии), совершать переход (из глубины страны к побережью), отправляться, идти(καταβῆναι ἐς Σμύρνην Her.)
εἰς λιμένα καταβαίνων Plat. — направляясь (из города) в порт5) (тж. ἐπὴ τελευτέν κ. Plat.) доходить до конца (повествования), заканчиватьκ. ἐς λιτάς Her. — закончить просьбами;
κατέβαινε λέγων ὡς … Her. — свой рассказ (Астиаг) закончил словами, что …6) приходиться, совпадать(κ. εἰς τοὺς χρόνους τούτους Arst.)
7) переставать, прекращатьκ. ἀπὸ τοῦ λόγου Luc. — прекращать (свою) речь;
κ. ἀπὸ τῶν ἰαμβείων Luc. — перестать декламировать ямбы8) ( редко) принижать, унижать, низвергать(τινά Pind.)
См. также в других словарях:
πολιός — ά, ό / πολιός, ά, όν, ΝΜΑ, ποιητ. τ. θηλ. και ος, ανωμ. τ. θηλ. πολιάς, άδος, Α 1. (ιδίως για τρίχες) υπόλευκος, φαιός, ασπριδερός, ψαρός, γκρίζος («ἕσσατο δ ἔκτοσθεν ῥινὸν πολιοῑο λύκοιο», Ομ. Ιλ.) 2. (για πρόσ.) αυτός που έχει ψαρές ή λευκές… … Dictionary of Greek
BABYLON vulgo BAGDET — BABYLON, vulgo BAGDET urbs Babyloniae regni maxima ad Euphratem fluv. etiamnum regionis caput, et sedes Praefecti. De qua praeter Auctores sparsim hîc citatos, vide Gen. c. 11. loseph. Iud. Antiq. l. 1. c. 4. Epiphan. in Panar. l. 1. n. 7.… … Hofmann J. Lexicon universale
κατά — (I) (AM κατά, Α αρκαδ. τ. κατύ και ποιητ. τ. καταί) πρόθεση που δηλώνει: 1. (με γεν.) α) κίνηση προς κάτι (α. «πάει κατά διαβόλου» πάει προς την καταστροφή β. «πάμε κατά καπνού» βαδίζουμε στον αφανισμό γ. «άι κατ ανέμου» χάσου απ εδώ δ. «κατὰ… … Dictionary of Greek
καλυπτήρας — ο (Α καλυπτήρ, ῆρος) [καλύπτω] το μέσο με το οποίο καλύπτεται κάτι, κάλυμμα, σκέπασμα αρχ. 1. περίβλημα, περικάλυμμα, περιτύλιγμα 2. επικάλυμμα, επίθεμα, πώμα («ἐπάνω δὲ τῆς θήκης ἐπετίθετο καλυπτὴρ χρυσοῦς», Διόδ.) 3. θήκη, θηκάρι 4. στον πληθ.… … Dictionary of Greek
αμφί — ἀμφὶ πρόθ. (Α) (κυρίως στον ποιητικό και ιωνικό πεζό λόγο, η περὶ τών κλασικών κειμένων) και στις δύο πλευρές, και στα δύο μέρη Α. (με γενική) 1. για, για χάρη, για το χατίρι κάποιου «ἀμφί λέκτρων μάχεσθαι» (Ευρ. Ανδρομ. 123) 2. (όπως η πρός, για … Dictionary of Greek
πειρώμαι — πειρῶμαι, άομαι, ΝΑ, πειρῶ, άω, Α προσπαθώ να πράξω ή να επιτύχω κάτι, επιχειρώ, αποπειρώμαι, δοκιμάζω («τους Σκύθας παρὰ Φᾱσιν ποταμὸν πειρᾱν ἐς τὴν Μηδικὴν ἐσβαλεῑν», Ηρόδ.) νεοελλ. (η μτχ. μέσ. παρακμ.) πεπειραμένος, η, ο 1. αυτός που έχει… … Dictionary of Greek
Prosopitis — (Nr.4), in der Spätzeit mit Saites (Nr.5) zusammengelegt Prosopitis, griechisch Προσοπῖτις (Femininum), war im antiken Ägypten eine Insel im westlichen Nildelta zwischen der saitischen (Σαϊτικὸν στόμα) und sebennytischen Ni … Deutsch Wikipedia
IOS — ins. in mari Myrtoo. Plin. l. 4. c. 12. una Sporadum, Homeri sepulchro veneranda, et matris Homeri natalibus, dicta putatur ἀπὸ Ι᾿ώνων οἰκησάντων, ut et a Lydis Lydia, et Phoenice, a Phoenicibus. Quippe etiam his nominibus insignitur, apud Steph … Hofmann J. Lexicon universale
έργω — ἔργω και ἐέργω (Α) 1. εμποδίζω, εγκλείω, περικλείω («Ἀθηναῑοι... εἶργον τοῑς ὁπλίταις», Θουκ.) 2. κλείνω στη φυλακή («τοὺς Πέρσας ἔρξε ὡς κατασκόπους δῆθεν ἐόντας», Ηρόδ.) 3. κλείνω σε περιφραγμένο χώρο, περικλείω («χρύσειαι δὲ θύραι πυκινόν… … Dictionary of Greek
πόλη — Αστικός συνοικισμός, ο οποίος αποτελείται από ένα σύμπλεγμα δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, τα οποία χωρίζονται ή συνδέονται μεταξύ τους με δρόμους, πάρκα και πλατείες, και που κατοικείται μόνιμα από σημαντικό αριθμό ανθρώπων –που επιδίδονται σε… … Dictionary of Greek
πυρρός — I Όνομα μυθολογικών και ιστορικών προσώπων. 1. Όνομα που έδιναν στον Νεοπτόλεμο, γιο του Αχιλλέα. 2. Βασιλιάς στην Ήλιδα, που είχε διαδεχτεί στον θρόνο τον αδελφό του Δαμοφώντα. Tην εποχή του, το 580 π.Χ., η Πίσα, στην οποία βασίλευε, ήταν… … Dictionary of Greek